شماره 6 مجله 42 با موضوع «خداناباوری جدید» منتشر شد
باور نداشتن به خدا یا ندانمانگار بودن پدیده هایی جدید یا منحصر به دنیای نو نیستند. ولی در دنیای نو، پدیدهای به نام دادارباوری شکل گرفته است. بیشتر دادارباوران بر این باور بودند که جهان طبیعی و ویژگیهای آن نشان از وجود خدا یا خدایان آفریننده دارد ولی حتی اگر خدا یا خدایانی هم وجود داشته باشد دلیلی نداریم که بپذیریم به انسان و مسائل انسانی توجه ویژهای دارند چرا که شواهدی برای نشان دادن این مدعا وجود ندارد. یکی از بنامترین گونههای دادارباوری پندار «ساعتساز نابینا» است که جهان طبیعی را ساخته وجودی متعالی میداند که پس از ساخت این جهان و بناکردن قوانین طبیعی آن، دیگر در آن دخالت نکرد و آن را به حال خود گذاشت.
در این شماره نقدهای خداناباورانه، خداباورانه و شکگرایانه به جنبش خداناباوری جدید بررسی میشوند و این بدین معنا نیست که مترجمان با موضع نویسنده مقالهای که ترجمه کردهاند موافق هستند. هدف ما در این شماره بررسی خداناباوری جدید به دور از حاشیههای متداول پیرامون این مبحث و طرح بحثی آکادمیک است.