احمد کسروی در اثر خود، «در پیرامون اسلام»، به دنبال پروراندن چند استدلال درهم‌تنیده است: اسلام در ابتدای پیدایش خود جنبشی مثبت و مفید بوده ولی اسلام در حال حاضر دینی تحریف شده، خرافی، گمراه کننده و عامل عقب‌ماندگی است. در عین حال کسروی بر این باور است که همان نکات مثبت و مفیدی که اسلام داشته وابسته به جهان‌بینی خاصی بوده که با شناخت علمی از جهان، دیگر اعتباری ندارد و منسوخ شده است. در عین حال، پیشرفت علم از نظر کسروی موجب پاگرفتن ماده‌گرایی در غرب شده و او ماده‌گرایی را گرایشی انحرافی و نادرست برمی‌شمارد. پیشنهاد کسروی برپاکردن دینی جدید همخوان با فهم جدید بشر از جهان است. او مدعی است دین جدید او شش عنصر کلیدی اسلام را در خود دارد ولی از معایب اسلام مبراست. در ادامه به استدلال‌های کسروی خواهم پرداخت.
